Leczenie kamicy nerkowej

5/5 - (1 vote)
Kamica nerkowa nazywana jest również kamicą moczową. Choroba ta najczęściej pojawia się między trzydziestym a pięćdziesiątym rokiem życia. Jednym z najczęstszych objawów tej choroby jest kolka nerkowa. Jest to silny i ostry ból, który pojawia się nagle. Temu bólowi mogą towarzyszyć wymioty, nudności oraz wzdęcia. Inne objawy to krwiomocz lub parcie na pęcherz.

W tej chorobie bardzo ważne znaczenie ma odpowiednie leczenie, które ma na celu zapobiegać powstawaniu nowych kamieni nerkowych, pojawiania się bólu, a także ma na celu zapobiegać powiększaniu się kamieni, które już są.

– Wybór odpowiedniej metody leczenia kamicy układu moczowego zależy od wielkości, składu oraz umiejscowienia kamienia i obejmuje leczenie zabiegowe oraz niezabiegowe. Leczenie zabiegowe to endoskopowe usunięcie złogu z nerki poprzez nakłucie (tzw. PCNL), endoskopowe usunięcie złogu z moczowodu przez cewkę moczową (tzw. metoda URS-L – ureteroskopia i litotrypsja) oraz endoskopowe usunięcie złogu z pęcherza moczowego (tzw. cystolitotrypsja). Leczenie niezabiegowe obejmuje kruszenie kamieni za pomocą fali uderzeniowej. Obecnie jest to zdecydowanie najczęstsza metoda leczenia kamicy nerkowej. W niektórych przypadkach istnieje możliwość wdrożenia leczenia zachowawczego (leki rozpuszczające kamienie lub ich resztki pozostałe po zabiegach) – mówi dr n. med. Jerzy Michajłowski, specjalista urolog, FEBU, Kierownik Europejskiego Instytutu Badań nad Kamicą Nerkową, pracujący na Oddziale Urologii Szpitala Wojewódzkiego w Gävle (Szwecja) oraz prowadzący praktykę prywatną w Gdańsku.

Najpierw USG i urografia

Każdy kamień nerkowy można wykryć podczas badania USG. Jednak w niektórych przypadkach lekarz zleca wykonanie urografii. Są to trzy lub cztery zdjęcia rentgenowskie jamy brzusznej, ale wcześniej podaje się dożylnie kontrast. Dzięki tym zdjęciom lekarz będzie mógł stwierdzić, czy jest to kamica cieniująca, czy może bezcieniująca, ponieważ od tego zależy jaką wybierze metodę terapii. W przypadku kamicy cieniującej, nie ma możliwości rozpuszczenia kamieni i konieczne jest zastosowanie zabiegu. Natomiast w kamicy bezcieniującej, zazwyczaj wystarcza odpowiednia dieta oraz leki, co pozwala rozpuścić kamienie.

Leczenie farmakologiczne i operacyjne

W większości przypadków stosowane jest leczenie farmakologiczne, natomiast operacje stosowane są w przypadku dużych kamieni. Bardzo często stosowane są techniki nieinwazyjne. Jedną z metodą leczenia jest litotrypsja przezustrojowa. Metoda ta polega na tym, że wewnątrz organizmu chorego rozbija się kamienie moczowe, za pomocą tzw. fali wstrząsowej. W wyniku tego rozdrabnia się kamień, który jest potem usuwany w naturalny sposób. Zabieg wykonywany jest bez znieczulenia albo w znieczuleniu miejscowym. Jednak nie zawsze udaje się za pomocą tej metody rozkruszyć cały kamień, więc potem powtarza się zabieg po kilku tygodniach.

Kolejna metoda to nefrolitotrypsja przezskórna, którą już wykonuje się w znieczuleniu. Zabieg polega na tym, że robi się małe nacięcie skóry w okolicach nerki i tam do miedniczki nerkowej wprowadzany jest nefoskop. Dzięki temu lekarz może zobaczyć cały kamień, a następnie rozdrobnić go i usunąć.

Inna metoda, która wykonywana jest w znieczuleniu, to ureterorenoskopia. W wyniku tego zabiegu lekarz przez cewkę moczową wprowadza wziernik do pęcherza, a potem do moczowodu. To pozwala mu obejrzeć cały kamień, a następnie usunąć go po rozdrobnieniu, albo w całości, jeżeli jest taka możliwość. Ta metoda jest najlepsza do usuwania małych kamieni. Po takim zabiegu najczęściej zostaje się w szpitalu na dwa lub trzy dni.

Odpowiednia dieta

Przy kamicy nerkowej bardzo ważne znaczenie ma odpowiednia dieta, a także picie dużej ilości wody oraz zażywanie środków, dzięki którym rozszerzają się drogi moczowe, a to pozwala wypłukać kamienie. O wyborze odpowiedniej diety decyduje typ schorzenia. Tych płynów należy wypijać od 3 do 3,5 litra dziennie. Dla każdego pacjenta lekarz ustala indywidualnie dietę, po zapoznaniu się z jego wynikami badań.

Są cztery rodzaje kamicy i przy każdej z nich należy unikać jedzenia innych produktów:

  • kamica moczanowa – m.in. grzyby, tłuste ryby, tłusty ser żółty i biały, podroby, śledzie oraz rośliny strączkowe;
  • kamica wapniowa – m.in. suszone owoce, kefir, mleko, jogurt, tłusty ser żółty i topiony, kapustę, kakao, żółtka jaj, śledzie, otręby pszenne;
  • kamica szczawianowa – m.in. herbata, kapusta, kakao, marchew, fasola, szpinak;
  • kamica fosforanowa – m.in. sery, mleko, jogurt, kefir, żółtko jaj, kapusta, kukurydza, orzechy, suszone owoce, lody.

Podczas wystąpienia objawów bardzo ważne znaczenie ma szybkie zgłoszenie się do lekarza na wizytę. Tam pacjent zostanie przebadany i lekarz zleci odpowiedni zabieg, albo leczenie farmakologiczne i stosowanie odpowiedniej diety.


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

+ 5 = 13