Łojotokowe zapalenie skóry głowy (ŁZS) jest dość rzadkim schorzeniem, obejmującym skórę, na której aktywne są gruczoły łojowe. Najczęściej schorzenie dotyczy skóry głowy, czoła, czasem posuwa się do okolic okołomostkowych, okołopępkowych oraz linii kręgosłupa, a także karku i pleców. Najpierw skóra poczyna delikatnie się łuszczyć, by ostatecznie stać się twardą i grubą. Pojawia się silny świąd i piekący rumień, który posuwa się coraz dalej. Z biegiem czasu tworzą się sporej wielkości tłuste strupy. Schorzenie jest związane z występowaniem na skórze grzyba, należącego do drożdżaków – Pityrosporum ovale, który w naturalnych warunkach bytuje na skórze człowieka, lecz nie wyrządza mu żadnej krzywdy. Problem rozpoczyna się w momencie gdy, zaburzony zostaje skład wytwarzanego łoju…
KTO CHORUJE?
W związku z nasileniem zmian hormonalnych, związanych z dojrzewaniem, choroba obejmuje zazwyczaj osoby młode, znacznie częściej mężczyzn niż kobiety. Dodatkowym czynnikiem, działającym dodatnio na rozwój grzybicy jest obniżenie odporności, oraz alergie i atopowe zapalenie skóry. W stanach nadwrażliwości nadmierne wydzielanie łoju ma związek z nieustannym złuszczaniem. Spodziewajmy się więc, że grzybice częściej będą spotykać atopików i alergików, z uwagi na to, że ich skóra wydziela nieprawidłowe ilości łoju, a procesy złuszczania naskórka są mocno zaburzone. Pamiętajmy też, że sucha, łuszcząca się skóra jest świetną pożywką dla drobnoustrojów i grzybów. Ponadto, osoby stosujące glikokortykosteroidy naskórne należą do grupy objętej zwiększonym ryzykiem zachorowalności. Wynika to stąd, że tego rodzaju leki produkowane są na bazie tłuszczów, jakie predysponują do rozwoju mikroorganizmów. Nie wolno też zapomnieć, że u takich osób procesy odpornościowe są zwykle mocno zaburzone. Nie chodzi wyłącznie o predyspozycje chorego, ale i o fakt, że stosowane leki blokują niektóre reakcje odpornościowe, umożliwiając bezkarny rozwój grzyba. Najnowsze dane pokazują, że znacznie częściej chorują ludzie zmagający się z chorobami neurologicznymi i depresjami, co może wynikać ze zwiększonego stresu (nadnercza produkują wtedy więcej kortyzolu, obniżającego odporność).
Warto zobaczyć: Trycholog Gdańsk – Gabinet Trychologiczny
DIAGNOSTYKA
Aby, prawidłowo ocenić z jakim schorzeniem mamy do czynienia powinniśmy udać się do trichologa, czyli lekarza specjalisty w dziedzinie dermatoz skórnych owłosionej skóry głowy. Absolutnie, nie powinniśmy podejmować leczenia samodzielnie. W pierwszej kolejności, musimy dowiedzieć się jaki konkretnie rodzaj grzyba nas atakuje. W obrębie taksonu Malassezia jest ich co najmniej kilkanaście! Tylko specjalistyczne badanie jest w stanie wskazać prawdziwego winowajcę. warto wiedzieć, że niektóre domowe sposoby mogą zaszkodzić, ponieważ uodpornią grzyba na działanie poszczególnych bodźców. Poza tym, często przyczyną jest kilka rodzajów pasożyta, a nie jeden.
Więcej na stronie portaldermatologiczny.pl
Lekarze mają jakąś dziwną manierę, że zawsze chcą pokazać, że wszystko wiedzą. Ja rozumiem, że w wielu dziedzinach jeszcze medycyna nie wygrała, że wypadanie włosów i wiele chorób dermatologicznych nie jest tak opłacalnych, żeby naukowcy nad nimi ślęczeli, ale fakty są takie, że czasem mogliby się skontaktować z lepszymi od siebie i wtedy diagnozowanie na pewno by było łatwiejsze.
W środowisku lekarskim to norma. Znam je od podszewki i mogę z całą odpowiedzialnością napisać, że na 10 lekarzy 8 z nich to bufony. Jeden jest normalny a jeden ujdzie. I lekarz dermatolog nie jest w tym przypadku żadnym wyjątkiem, bo tez mu się wydaje, że umie leczyć wszystkie choroby skóry i jest nieomylny. Oczywiście jak jest w tej wymienionej ósemce.