Padaczka u osób starszych

Wraz ze zwiększającą się średnią długością życia, narażeni jesteśmy na występowanie większej ilości chorób. Przykładem jest tu epilepsja, zwana również padaczką. Ryzyko zachorowania zwiększa się drastycznie po przekroczeniu sześćdziesiątego roku życia, choć oczywiście choroba ta może dotknąć osoby w każdym wieku. Istnieje jednak szereg czynników, które powodują, że ludzie starsi powinni zachować na tym polu szczególną ostrożność.

Padaczka jest, najogólniej rzecz ujmując, chorobą spowodowaną zmianami w mózgu – reakcjami biochemicznymi czy uszkodzeniami. Naturalnym jest zatem fakt, że im dłużej żyjemy, tym większe narażenie na takie okoliczności. Często epilepsja jest wynikiem z pozoru niegroźnych upadków, które mogą się przydarzać, gdy ludzkie ciało zaczyna delikatnie niedomagać. Jednak to nie takie okoliczności są statystycznie najczęstszymi w przypadku padaczki u osób starszych.

Przyczyny padaczki u starszych osób

Osoby starsze są najbardziej narażone na stan niedokrwienia mózgu oraz ryzyko wystąpienia udaru. Związane jest to z pogarszającym się stanem naczyń krwionośnych. Choroby te są groźne same w sobie, nawet jednak wyleczone, potrafią pozostawić trwały ślad w organizmie człowieka. Jedną z możliwych reperkusji jest właśnie padaczka. Co istotne jednak, statystycznie padaczki te mogą mieć dość łagodny przebieg. Silne napady padaczkowe, z poważnymi stanami utraty świadomości, według różnych szacunków stanowią mniej niż 1/3 wszystkich przypadków.

Objawy padaczki u starszych osób

Gdy u osób starszych pojawia się padaczka objawy często są bagatelizowane i zrzucane na karb podeszłego wieku. Zaburzenia świadomości, bóle głowy i gorączka mogą równie dobrze towarzyszyć wielu innym chorobom. Dopiero ewentualne drgawki często zmuszają pacjentów do zgłoszenia problemu lekarzowi. Zdarza się jednak, że nawet one przypisywane są dolegliwościom typowym dla podeszłego wieku.

Podobnie jak padaczka u dzieci, tak i epilepsja osób starszych wymaga leczenia. Różnica jest jednak taka, że w przypadku osób starszych terapia jest często mniej radykalna. Czasem opiera się nawet nie na farmaceutykach, a na kontrolowaniu stanu zdrowia i stopnia napadów padaczkowych.

Leczenie padaczki u starszych osób

Trzeba pamiętać, że leczenie epilepsji u osób starszych jest procesem wyjątkowo delikatnym. Większość znanych i stosowanych lekarstw wyróżnia się pewnym stopniem toksyczności. Mogą one nie tylko wpływać negatywnie na samopoczucie pacjenta, ale wręcz źle reagować z innymi farmaceutykami, które przecież przyjmuje się z wiekiem coraz częściej.

Diagnozowanie padaczki i wyróżnienie jej spośród innych hipotez, umożliwiają badania obrazowe. Należą do nich przede wszystkim tomografia komputerowa oraz rezonans magnetyczny głowy. Duże znaczenie diagnostyczne ma także badanie EEG.

Padaczka wieku podeszłego jest zatem chorobą dość łagodną, przy czym mowa tu o ujęciu statystycznym. U osób starszych, mających problem z nałogiem alkoholowym, może występować także padaczka alkoholowa – ale nie jest ona specyficzna ani charakterystyczna dla określonej grupy wiekowej.

Epilepsja u osób starszych jest tematem bardzo delikatnym – szczególnie, że problem dotyka wszystkich członków rodziny. Nieprawidłowo zdiagnozowana padaczka może zostać pomylona ze schorzeniami o podłożu psychicznym i prowadzić do wielu problemów i nieporozumień na tle rodzinnym. Dlatego choroby nie można bagatelizować nawet wtedy, gdy daje bardzo łagodne objawy. Zwłaszcza, że stan może się powoli, ale stopniowo pogarszać. Warto skonsultować z lekarzem każdą wątpliwość i najmniejsze nawet oznaki niebezpieczeństwa padaczki.